Policia local

Usamos cookies co obxectivo de mellorar a experiencia das persoas que nos visitan. Entra na páxina de Política de privacidade para coñecer máis detalles.

 

INFORMACIÓN TRÁFICO

En 1863 o alcalde de Redondela naquela época, Genaro Borines, aprobou a creación da Policía Local no municipio para garantir a seguridade cidadá. O servizo estaba formado por un só axente, Juan Ruiz, que cobraba un soldo de 1.500 reais polo seu traballo. A súa arma regulamentaria era un sabre e polas noites contaba co apoio de dous serenos. As bases para que o municipio dispuxese deste servizo de seguridade púxoas dous anos antes o seu predecesor, Fermín Monroy Correa. Moito cambiou desde esa data ata hoxe, cando o servizo cumpre o seu 150 aniversario. 

"Consignouse no orzamento municipal de 1861 a contratación dun axente policial cun soldo de 1.500 reais, aínda que finalmente non puido saír adiante por falta de provisión económica", explica Roberto Gil, un dos axentes actuais e autor, xunto ao seu compañeiro Gonzalo Amoedo, do libro "Arredor de nós: historia dá Policía Local 1863-2003". Nesta obra de investigación, Gil e Amoedo realizan un percorrido polo corpo redondelán desde a súa creación tras un exhaustivo traballo de documentación durante varios anos no arquivo da Deputación Provincial, das hemerotecas de diversos xornais e mesmo a través dos informes do rexistro do Concello.

A obra recolle desde o primeiro plan de tráfico de Redondela dirixido ás carruaxes a un apéndice de ordenanzas históricas que mostran distintos aspectos da sociedade redondelá de principios do pasado século. O texto tamén está salpicado de centos de anécdotas e casos curiosos ao longo da historia, moitos deles documentados e outros baseados nos testemuños de axentes xubilados, viúvas e familiares doutros falecidos, que serviron de fontes de información para o estudo.

Neste sentido, Gil lembra un caso curioso ocorrido en 1987, cando uns veciños alertaron dun porco de grandes dimensións que se escapou dun cortello e meteuse no bar Central, na praza de Ponteareas. "Causouse un gran balbordo e para sacalo foi necesario chamar ao veterinario municipal, que vivía preto do lugar", sinala.

Entre a documentación que achega o libro tamén destacan as normativas de cada época. "No século XIX e principios do XX, ao non existir os coches, as normas eran curiosas porque regulaban as saídas de animais, os carros de esterco e mesmo se obrigaba á colaboración cidadá en caso de incendio, tendo que acudir os veciños con cubos", destaca Gil.

Respecto ao primeiro axente, Juan Ruiz, sábese que só traballou durante catro anos. "Entón era unha profesión que non tiña un recoñecemento importante e o soldo era baixo, polo que se lles xurdían outras oportunidades cambiaban de traballo", apunta Gil. Para ver á primeira muller houbo que esperar 135 anos, ata 1998, cando entrou no corpo Ana Belén Acuña.

O servizo conta agora con trinta axentes e tres vehículos patrulla, así como unhas novas dependencias inauguradas en 2009.